گروه‌های کاری و افراد هدف بررسی پرونده زمین خواری در اروند

حواشی اخبار زمین‌خواری در اروند

"سازمان اسناد رسمی آبادان" و سرپرست آن این روزها در فضای مجازی درگیر حواشی زیادی هستند که بخشی از آن به سبب انتشار اخباری پیرامون زمین‌خواری و مسائل مربوط به اراضی در سطح منطقه آزاد اروند است.

همچنان که انتشار اخبار مربوط به واگذاری حداقل 5 قطعه زمین مرغوب تجاری به "گروه ساختمان‌سازی عبدالباقی" و نوع مبهم این واگذاری‌ها توسط "معاونت علوم پزشکی"، "سازمان برق منطقه‌ای" و "سازمان منطقه آزاد اروند" نیز حاشیه‌های زیادی به همراه داشته، در خصوص ابهامات مربوط به واگذاری این زمین‌ها پیشتر رسانه فیدوس مطالب مستندی را منتشر کرده بود.

همچنین "شورای شهر" و بعضی اعضاء آن نیز در خصوص مسئله تغییر کاربری زمین‌های و اراضی و واگذاری آن حاشیه‌هایی در سال‌های قبل داشته‌اند که پرونده‌ آن همچنان گشوده است.

ضمن آنکه پرونده "تغییر کاربری اراضی شهری و روستایی" و مواردی از این دست موضوعی مفصل در سطح اروند است که قطعا "دادستانی‌های شهرهای آبادان و خرمشهر" می‌توانند از طریق رسانه‌ها گزارش مفصلی در خصوص سوابق آن منتشر کنند.

پیشتر اما در این رسانه گفته بودیم طی روزهای آتی مواردی در خصوص زمین‌خواری در منطقه آزاد اروند منتشر خواهیم کرد، مواردی که روشنگر ابعاد این فساد خواهد بود.

پیش از هرچیز لازم است رجوع کنیم به سوابق "زمین‌های فضای سبز" در سطح این منطقه، زمین‌هایی که در نقشه‌های شهری ابتدای دهه هشتاد به عنوان پارک و فضای آزاد و فضای سبز در مناطقی تازه توسعه یافته و بافت قدیم  و مناطقی در خرمشهر در نظر گرفته شده بود، اما امروز اثری از آنها نیست. روشن است تغییر کاربری این اراضی و قطعه بندی و واگذاری مجدد آن به افراد مسئله‌ای است که به راحتی نهادهای مربوطه با ورود به آن و بررسی سوابق آن می‌توانند مسائل و حواشی را درک نمایند.

اما نکته مهم دیگر که باید از "کارشناسان و مسئولان منطقه آزاد اروند"، "اسناد رسمی" شهرستان و استان در خصوص آن پرس و جو کرد برمی‌گردد به دوران "انتقال زمین‌ها و اراضی دولتی در محدوده سازمان منطقه آزاد اروند به این سازمان"، در این خصوص طبق اسنادی که در گزارش‌های آتی به آنها اشاره خواهد شد، بحث سندسازی برای اراضی به تاریخ پیش از واگذاری به این سازمان مطرح است.

"روئسای مسکن و شهرسازی"، "راه و ترابری" و "کارشناسان و روئسای سابق و فعلی سازمان اسناد رسمی" و "کارشناسان و بعضی مدیران سازمان منطقه آزاد اروند در خصوص این نوع از مسائل قطعاً تجربیات بسیاری دارند که با انتشار اسناد و مدارک می‌تواند در معرض قضاوت افکار عمومی منطقه و پیگیری نهادهای مربوطه در خارج از حوزه فعالیت این افراد قرار گیرد.

نکته مهم در خصوص این نوع اراضی بزرگی قطعات، وضعیت خاص آن با آگاهی از برنامه توسعه شهری و آتیه اراضی و قطعات و زمین‌ها بوده، اطلاعاتی که شهروندان در اختیار ندارند ولی افراد خاص از آن مطلع هستند.

همچنین در این خصوص باید دید آیا در بحث زمین خواری در این مناطق نوع عملکردها به صورت شبکه‌ای بوده، یعنی مجموعه‌ای از افراد، دلالان، کارشناسان و چهره‌های ذی‌نفوذ و گروه‌های کاری و ذی‌نفع هرکدام به شکلی در طی ده سال گذشته در این موضوع دخیل بوده‌اند یا نه صرفتاً تعدادی خاص با دسترسی به منابع مادی به صورت اتفاقی افراد را درگیر این مسئله کرده و باعث شرایط فعلی شده‌اند.

طی گزارش‌های آتی اشاره‌های روشن‌تری به مسائل و حواشی این موضوع خواهیم کرد و بعضی اسناد را با اشاره به نقشه تفضیلی شهری برای مردم شرح خواهیم داد.

در پایان باید به دو نکته نیز به صورت خلاصه اشاره کنیم.

نخست در خصوص "زمین خیابان دبستان" که تسطیح و هرگونه عملیات ساختمانی در آن تخلف قانوی روشن است. این زمین تا کمتر از یکماه قبل برای واگذاری مجوز قانونی از "هیئت دولت" نداشته، در صورتی که در این مدت برای آن مجوزی اخذ شده باشد، نیاز است از نو قیمت گذاری شده و جهت واگذاری آن مزایده برگزار شود. بنابراین "استانداری خوزستان" که استاندار محترم آن برای افتتاح یک ساختمان متعلق به "گروه پیمانکاری عبدالباقی" به شهرستان می‌آید در موضوع این زمین مرغوب و شرایط فعلی آن باید پاسخگو باشند.

همچنین در خصوص "بازار سنتی" ساخته شده در "خیابان یک احمدآباد" نوع مالکیت زمین بازار، نحوه مشارکت "سازمان منطقه آزاد اروند" با سازنده و سهم شهرداری با توجه به قیمت فروش این واحدها به افراد باید به صورت شفاف در اختیار مردم و رسانه‌ها قرار گرفته تا در خصوص آن تحقیق جدی شود.

این مسئله که تقریباً تمام پروژه‌های بزرگ و مهم تجاری در اروند صرفاً در اختیار گروه پیمانکاری عبدالباقی قرار داشته و نوع واگذاری و مشارکت و پروانه‌های آن دارای ابهام باشد، چیزی نیست که بتوان به راحتی از آن گذشت، ضمن آنکه جای سئوال است چگونه یک گروه کاری طی کمتر از دو دهه به ثروتی نزدیک به دو هزار میلیارد تومان در سطح این منطقه رسیده‌اند و چه ارتباطی میان کسب این ثروت و این ابهام‌ها و واگذاری‌های مرغوب و مبهم وجود دارد.