لیورپول و منچستریونایتد، موفق ترین تیم های انگلیس در دیداری که به داربی فوتبال انگلیس معروف است، امشب در آنفیلد برابر هم به میدان می روند. طبیعی است که هواداران دو تیم کری زیادی برای هم بخوانند. لیورپولی ها به قهرمانی های خود در اروپا می نازند و یونایتدها نیز به پرافتخار بودن در جزیره افتخار می کنند. البته این که لیورپولی ها هنوز قهرمان لیگ برتر انگلیس نشدند، سوژه خیلی خوبی برای هوادران یونایتد است. آن هم با در نظر گرفتن این نکته که کاسپر اشمایکل، پسر دروازهبان سالهای دور یونایتد قهرمان لیگ برتر شده است ولی قرمز ها هنوز نه.
دیدار دو تیم سراسر از شور و هیجان است. تکل های عمدی استیون جرارد روی پای آندر هررا در فصل 2015-2014 و خودداری لوییس سوارس از دست دادن با پاتریس اورا، این رقابت دیرینه را شعلهورتر کرد و اکنون یکی از حساس ترین دیدارهای باشگاهی در اروپاست.
داستان ویژه ای در مورد لیورپول و منچستریونایتد وجود دارد. چیزی که تنها در ۹۰ دقیقه بازی خلاصه نمیشود. مساله در مورد موفقیت تیمها و غلبه بر یکدیگر است. اگر به طور عمیق تاریخ دو باشگاه را مطالعه کنیم، موضوع به وضوح روشن خواهد شد. هر دو باشگاه تاریخ منحصر به فردی دارند، از هواداران ویژهای سود می برند، هر دو مورد افتخار شهرهای خودشان هستند، هر دویشان قرمز هستند و هر دو توسط مربیان اسکاتلندی سقف آسمان را تجربه کردند. هنگامی که از افتخارات دو تیم صحبت میشود، دهه ۶۰ در نظر آورده میشود. آن زمان که فوتبال در اروپا یک برنامه ثابت یافت. بدون هیچ شکی، بیل شنکلی و با پیسلی، دو تن از تأثیرگذارترین مربیان آن مقطع تاریخ بودند که لیورپول را به اوج رساندند. آنها دوستان خوبی برای یکدیگر بودند. شنکلی و پیسلی احترام ویژهای برای هم قائل بودند اما هنگامی که لیورپول رویاروی منچستریونایتد قرار میگرفت، هیچ کدام نمیتوانستند ترس خود را پنهان کنند.